หล่อ รวย ร้าย ผู้ชายพันธุ์เลว

 ถ้านายเป็นฉันน นายจะรับได้มั้ย ถ้าต้องอยู่ใกล้กับคนที่ฆ่าเเม่นาย เเละทำลายชีวิตนาย 

นายทนได้มั้ยย.......

มะลิ ฟังฉันก่อน ฉันน

"ฉันขอโทษงั้นหรอ"เอาคำขอโทษของนายคำแก้ตัว

ของนาย ไปบอกยมทูตในนรกเถอะ รามสูร

___

ในห้องนั่งเล่นเล็กๆ มีของเล่นเด็ก หญิง ชาย เต็มไปหมด มีระเบียงเล็กๆไว้ให้นั่งเล่นชมวิวทะเลสาบ 

ห้องที่เต็มไปด้วยความทรงจำ ที่ดีๆความรู้สึกดีๆ 

อยู่ที่นี่หมดฉันจำได้ทุกการกระทำ ครอบครัวฉันเเละราม เป็นครอบครัวที่สนิทกันมากๆ ที่ขั้นมากๆๆ เลยหละ พ่อรามเป็นนักธุระกิจ พ่อฉันก็เช่นกัน หลังจากทีพ่อฉันเสียชีวิตลง ก็มีเเค่แม่ เเละพี่ซันที่คอยดูเเลฉันมาตลอด ครอบครัวฉันขาดหัวหน้าครอบครัว พ่อของรามก็เลยคอยช่วยเหลือครอบครัวฉันมาตลอด ฉันกับราม เกิดวันเดียวกัน ปีเดียวกัน ซึ่งงมันน่าอัศจรรย์มากเเละงงมากในคราเดียวกัน หลายครั้งพ่อฉัน พ่อราม 

ที่จะจับฉันเเต่งงานกับราม เเต่ฉันไม่เห็นด้วย ฉันเห็นรามมาตั้งเเต่เบเบาะ วิ่งเล่นด้วยกันจนอายุ15 จะให้มาเเต่งงานกับมันจะบ้าหรออ ซึ่งนั่นเป็นฉันคนเดียวที่คิดแบบนั้น ทุกคนเห็นด้วย เเต่ยกเว้นพี่ชายฉันที่ไม่เคยรับรู้อ่ะไรเลย เเต่ก็ดีเเหละ

จนฉันอายุได้17..  ในขณะที่ฉันอยู่ในห้องนอนเก่าของฉัน ที่บ้านของราม..

ปั้งง.....ปั้งงงง

เสียงนั้นมันดังลั่นบ้าน จนทุกคนต้องรีบออกมาดูกว่าเกิดอะไรขึ้น

ฉันก็เช่นกันที่วิ่งออกมาดู ภาพนั้นฉันจำได้ติดตา

ผู้หญิง อายุราว50ใส่เสื้อ เชิ้ตสีบานเย็นมีระบายตรงเเขน ค่อยๆเข่าทรุดลงกับพื้นเรื่อยๆ เลือดที่ไหลนอง กองเท่าบ้าน ที่ท่วมอยู่ตามตัวผู้หญิงคนนั้น คือแม่ฉันเอง ฉันก็ไม่อยากเชื่อสายตาเหมือนกัน ว่าคนที่ยิงแม่ฉัน เค้าคือ*ราม*

ฉันอึ้งมากนะวินาทีนั้น ไม่มีใคร วิ่งออกมาช่วยแม่ฉันเลย แม้เเต่ราม ผู้ที่อยู่ตรงนั้น ไม่คิดที่จะประคอง แม่ฉัน ไม่มีจิตสำนึก เขาทำได้ลงคอ จนฉันต้องลงไป อุ้มแม่ฉันขึ้น ในสภาพร่างที่ไร้วิญญาณ ไม่มีลมหายใจ น้ำใสที่กักเก็บมันไว้ เริ่มไหลออกมา โดยบังคับไม่ได้ 

แม่......  แม่จ๋า อย่าทิ้งหนูไปป ฮือออ

นายยย นายฆ่าเเม่ฉัน เค้าเย็นชาสีหน้าไร้อารม บอกได้ถึงความไม่รู้สึกผิด

สารเลวที่สุด คำทิ้งท้ายของฉัน ฉันยังจำได้แม่น

_______________

ฉัน ทำพิธีฝังศพแม่ อย่างเรียบง่าย มีเเค่ฉันเเละพี่เท่านั้นที่อยู่ในงาน

ฉันจึงเริ่มปลีกตัวออกห่างจากบ้านหลังนั้น

เเต่เเปลกที่เเม่ไม่่ได้เขียนพินายกรรม ไว้ มีเเต่บ้านที่เป็นสมบัติชิ้นเดียวที่เหลือทิ้งไว้

      ในเวลาต่อมาไม่นานนักหรอก 

ฉันจึงได้รู้ว่า ทรัพย์สินทั้งหมดแม่โอนให้บ้านของราม 

ฉันเสียใจมาก โกรธเเค้นมาก เเต่ฉันต้องสงบสติอารมณ์ ข่มมันไว้ ฉันไม่ได้อ่อนแอ

สาเหตุที่รามฆ่าเเม่ฉันเพราะ รามคิดว่าแม่ฉันเป็นเมียน้อนของพ่อเขา เขาเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันบ่อย เขาจึงคิดว่า แม่ฉันเป็นต้นเหตุ เค้าจึงฆ่าเเม่ฉัน อย่างไร้เยื่อใย

......เพราะเข้าใจผิด......